Mechanicznym modelem ośrodka sztywno-plastycznego jest układ z suchym tarciem, Element o ciężarze G, spoczywający na szorstkiej powierzchni N-N (rys. 1-1) przemieści się trwale pod działaniem siły p wówczas, gdy

p= p.G, [1-1]

obciazenie gdzie: -1 – współczynnik tarcia.
Jeśli program obciążenia zmienia się tak, że P < f..1G – ruch ustaje. Przedstawiony w postaci takiego modelu mechanicznego ośrodek sztywno-plastyczny, znajdujący się w jednoosiowym stanie naprężenia charakteryzuje się wykresem G-E, jak pokazano na rys. 1-2. Dla naprężeń G < Go zachodzi E == 0, przy osiągnięciu zaś wartości granicznej.
Graniczna wartość naprężenia może być np. Continue reading „SZTYWNO-PLASTYCZNY MODEL ODKSZTAŁCENIA”

W zachowaniu się konstrukcji poddanych działaniu powoli narastających obciążeń wyodrębnić można dwa główne stadia, a mianowicie:

1. a) stan bezpieczny (użytkowy), będący stanem równowagi statecznej, gdy każdemu skończonemu przyrostowi obciążenia towarzyszy skończony przyrost sił wewnętrznych i odkształceń,
2. b) stan granicznej nośności (stan. zniszczenia), w którym konstrukcja traci zdolność do przenoszenia obciążeń i przy nie rosnącej intensywności obciążeń zewnętrznych staje się układem geometrycznie zmiennym ..

Teoria nośności granicznej zajmuje się analizą tego ostatniego stadium pracy konstrukcji oraz ustaleniem odpowiednich metod projektowania, zapewniających konstrukcji żądany zapas bezpieczeństwa. Analiza sprężysta nie może odpowiedzieć na pytanie, co dzieje się z konstrukcją sprężysto-plastyczną po przekroczeniu granicy sprężystości materiału i nie jest w stanie opisać zjawisk, jakie towarzyszą stanowi zniszczenia. Na podstawie obserwacji konstrukcji stalowych i żelbetowych proponowano metody obliczeń, które starały się lepiej uwzględnić rzeczywiste własności materiałów konstrukcyjnych. Te ulepszenia dotyczyły jednak głównie metod wymiarowania przekrojów, a nie analizy rozprowadzenia sił wewnętrznych. Continue reading „POJĘCIA PODSTAWOWE TEORII NOŚNOŚCI GRANICZNEJ ELEMENTOW ZGINANYCH”

Metoda Carbid and Carbon . Metoda ta polega na procesie dwustopniowym; na jednym katalizatorze otrzymuje się z alkoholu aldehyd octowy, na drugim zaś mieszanina alkoholu i aldehydu przechodzi w butadien. Butadien oddziela się przez destylację od produktów ubocznych oraz od nieprzereagowanego alkoholu i aldehydu octowego, które są zawracane do procesu . Konwertory składają się z 753 rur stalowych o długości 600 cm i średnicy 3 cali, w których znajduje się katalizator. Rury znajdują się w kąpieli z cieczy Dowtherm, regulującej temperaturę. Continue reading „Metoda Carbid and Carbon”